 |
|
|
|
Konu
Avşar elleri türküsü söylenen, küçük bir şehrin tozlu yollarında geçti çocukluğum.
Kışında karı bol, yazında sıcaklık adam bayıltırdı. Akranım çocuklar gibi misket yuvarlayamadım, çember süremedim doya doya.
Büyük adama hitap edilir gibi, ağır fikirlerin yuvarlandığı bir ocakta büyüdüm. Büyüdükçe büyük fikirlerin içinde boğuştum. Saatlerce küçük oda'ya çekilir günlüklerimi yazardım. Günlüklerimde gerçekler ve kendi içimde büyüttüğüm hayaller içiçe gezinirdi.
Ilk siirimi 13 yasinda, hayatinda hic At'i olmamis bir adama yazdim ( Atsiz )
Kara kasli bir dilber yoktu hayallerimde.Nede " Minikdim,ufaciktim.Top oynadim aciktim " havalarinda degildi tavirlarim.
Kaan asagi, Kaan yukari,...akranlarimdan uzak,dev fikirlerin dev adamlariyla gecerdi gunlerim.
Mazbut'luk nedir? Muzmin'lik nedir? vakaar'lik nedir bilmezdim. O yolun yolculari ogretti bana.
Once egilmeyi,sonra var gucuyle bukmeyi ogretti bana,..gozlerimde her biri dev olan kahramanlar.
Her *****artesi gunleri ayran solenleri duzenlenirdi kutsal ocakta. Siir adina ne varsa omuzlarima yuklenilirdi, tutusturulup elime bir mikrofon. Bense derdim'ki hep ( Reis Olacagim. )
Yol vermek, tesvik etmekdi gayeleri , her gogsumu kabartdiklarinda.
Elleriyle degil,gozleriyle oksarlardi sacimi, gonlumu anilarinda biraktigim dev adamlar.
Eski adiyla "Yaykur" diye bilinen okulun, Allah kelamini dilinden dusurmeyen her ogrencisi bilirdi adimi.
Egitim enstitusunun devrimci ogrencileri ise kucuk bir cocukdan korkarlardi. 78-79-80'li yillarin egitim enstitusu devrimcileri iyi bilir beni, ben kimim ?
Ve ben anilari boynunda vebal, hainlere kefen bicen bir kucuk celladim.Olmekden korkmamayi,evden her adim attigimda olum kokan sokaklarda ogrendim. Iliklerime,. ruhumun derinliklerine isledigim,ve dilime bugune degin doladigim ( Kayitsiz sartsiz Ulkucu olacagim,ve hep oyle kalacagim )diye andlar icmisdim.
Kucuk gogsunde kucuk nefes alan adam,.. yani,..adam gibi adam olmaya calisan biriydim.
Her biri gozlerimde ve gonlumde efsane olan,yoksulun cocuklari dev adamlardan dostluklarim vardi.Olume gidecek kadar samimi ve bir o kadar icdendi duygulari.
Elvan,..kara yagiz 24'unde bir civan. Memleketi Tatvandan ogretmenlik icin gelmisdi dogdugum topraklara.Bir egitim enstitusu ogrencisi idi. Beli bukulmeyen, gayretli, yurekli, bir o kadar deliydi.
Esirgemezdi gozunu daldan budakdan. Egitim enstitusunde yigitligiyle un yapmis,devrimci gecinen capulcularin korkulu ruyasi idi.
Cok gecmedi tanisikligimiz. Bir davanin gonul potasinda kavusuverdi dostlugumuz UGD'nin sicak ocaginda tanismisdik. Ben 14'unde bir tig, o 24'unde bir mil idi.
Onun belinde 14'lu, benim belimde 7'65'lik vardi.
Nasilda uyusurdu kafalarimiz. Belki tasalarimiz, kavgalarimiz bulustururdu bizi ayni potada. Pota ise ocagin ta kendisi idi.
Ben ise hala tuttururdum ( Reis Olacagim )
Elvan okul baskani olmusdu. Ay vurmayan gecelerin zifiri gibiydi gozleri. Otukende demir doven el gibiydi bilekleri.Saha kalkmis tay gibiydi yele saclari. Hele o kaslari, gerilmis bir yay gibiydi,devasa iriydi,diriydi ve cetin bir Ulkucu idi. O yillarin kolay gece olmayan gunduzlerinde,bir sehrin parsellenmis sokaklarini almak icin savasirdik. Her kose basini kapmis MAO'cu TAO'cu LENIN'ci PELIN'ci ne kadar soytari devrimci capulcusu varsa vurusurduk.
Korkumuz zerrece yoktu olumden.
Meydanlarda vurusurken dudaklarimizda bir turku gibiydi dualarimiz.
( Yarab kor bir kursuna gonderme bizi )
Kardesin kardese kin gutdugu, dinsizin Allaha sovdugu, gecelerin zindandan daha katran renkler burudugu, alcakligin inat surudugu, olumun ayak takip yurudugu, amansiz yillar idi o yillar.
Elvan ile Ben kiraclari adeta Ulku bahcesine cevirirdik.Her girdigimiz yeminli mucadelede. Onunla bir yemindi aramizda
( Haksizliga bire bir kavgada boyun bukersem namerdim. Haram olsun anamdan emdigim sut,karsimdaki kahpeden zerre korkarsam )
Boynumu hic bukmedim.Korkmadim hic olmekden.
.......................................................................
Kaybettik Elvani Kizilirmak nehrinde.......
Nice kursunlarin alamadigini, nice kahpenin yapamadigini, Kizilirmak yapti, aldi elimizden. Nerden bilirdik yuzmesini bilmedigini.
Oy ! Elvan gonlumuzde yarasin..
Sen icimize atilmis narasin...
Dilerim Kizilelmana varasin...
Saclari gunesden calinmis cocuk.
Cok gecmedi gonderdik memleketi Tatvan'a Elvani. O gun Kizilirmak nehrinde olan butun dostlari,bir omur surecek sucluluk yaftasini taktik boynumuza. Ahh! be Elvan neden soylemedin'ki bize " yuzmesini bilmem" diye. Ah! civanmertim sende suclusun en az bizim kadar.
Yillar gecti aradan, boyle dilemis Yaradan. Yandik, gizli gizli agladik. Ama bilki Elvan seni hic unutmadik.
Dogdugum sehir anilarimla yukludur. Ve her vardigimda sirin Kirsehirime Elvanim gelir aklima. O yuzdendir pek duramam o memleketde. Memleket benim icin babam kabrine gidip, bir babama, bir Elvana, bir fatiha okumaktir. Ruhun saad, mekanin cennet olsun guzel insan.
Gecti yillar, yas kemale erdi, ve ortalik sut liman, ben ise halaa reis olacagim.
Olamadik belki ama,yeminimdir " Kayitsiz Sartsiz Ulkucu kalacagim "
Selam ve Sevgiyle
Kaanhan Kurultay
www.Bozok.org
|
|
|
| |
|
|
| Giriş |
| Hala hesabınız yok mu? Hemen buradan açabilirsiniz. Kayıtlı bir kullanıcı olarak yorum ayarları ve isminizle yorum gönderme gibi birçok avantajlara sahip olacaksınız. |
|
|
|
| Haber Puanlama |
Ortalama Puan: 4.66
Toplam Oy: 3
|
|
|
Haber :
Üyeler :
Servisler :
İletişim :
Dökümantasyon :
